Nadal Rey, 105 ans, nos ven de quitar dimenge passat. Foguèt sebelit ièr dins la vila ont demorava : La Ville Dieu du Temple dins Tarn e Garona. Passèt sa longa vida a trabalhar, caminar, obrar per la lenga mas pas sonque. Calguèt 9 volumes per contar sa vida e sa pensada dins « Troisième étape ».
Una longa vida
Nadal Rey nasquèt en decembre de 1911 a Levinhac-sus-Save d’un paire lengadocian e d’una maira gascona. Passèt l’Escòla Normala de Tolosa, puèi la facultat de Letras de Madrid. Entamenèt sa carrièra de professor a Verdun-Saint Chamond. Maridat se’n anèt a Grenoble e quand arribèt la guèrra, partiguèt en 1939 en Africa. Conta tot aquò dins son libre que pareguèt en 1988 : « Le bataillon perdu ». Nadal Rey èra un escrivan e de primièr, un aparaire de la lenga d’òc. Son primièr libre publicat foguèt « Sòmis », un recuèlh de poèmas en 1984. Farguèt la seccion occitana dels retirats de l’Educacion Nacionala, trabalhèt de longa amb la seccion Antonin Perbosc (IEO de Garona-Nauta). I a quitament un prèmi que pòrta son nom que ven recompensar de libres cada dos ans. Passèt tanben 30 ans de sa vida al Maròc, de dabans de tornar en Tarn e Garona en 1972 ont acabèt sa vida.
Photo : Nadyne Vern-Frouillou
Una vida a trabalhar
Cercava pas los onors mas se ganhèt les Palmas academicas, la Legion d’Onor, lo Meriti militari, la Medalha de la Joinessa e dels Espòrts, la Medalha de la Croix-Rouge, la de l’Òrdre de Malte… L’escrivan s’acontentèt pas sonque d’escriure, mas voliá far, caminar, avançar, soscar. Farguèt tanben mantunas associacions, quitament «Los Ainats de Laviladieu», puèi la Federacion dels Ainats Rurals de Tarn-e-Garonne ambe un centenat de clubs e mai de 10 000 escotissaires ! E anatz pas pensar que tot aquò es sonque local. Ambe la Federacion Internacionala de las Associacions de Personas Ajadas va caminar de pertot dins un cinquantenat de paises amb un estatut consultatiu n°1 al prèp de l’UNESCO…
Una longa e rica vida. Quand l’encontrèrem pel darrèr còp en julhèt de 2012, nos diguèt : « cal pas demorar lo cuol sus la cadièira mas bolegar, trabalhar, totjorn trabalhar! » Adieu-siatz Nadal e mercés per tot !. Podètz tanben legir l’article de Nadyne Vern-Frouillou sus Luchon Mag.
Lo Benaset @Benoit1Roux
