Al moment ont los Occitans son per carrièra, ont pica lo moment de demandar mai de mejans per l’occitan als candidats per las regionalas, benlèu qu’un pauc de coeréncia fariá pas de mal.
La Setmana, lo sol setmanièr occitan, festeja sonses 20 ans dins la dolor. En presa a de dificultats, li caldriá entre 300 e 400 abonats en mai; simplament per contunhar de viure. Abans donc de créisser e multiplicar los utisses occitans, es plan de s’interessar e de far viure los que existisson.
La Setmana en chifras :
Mai de 1995 : naissença de La Setmana
5 cambiaments de formulas. Duèi tot en color
La paginacion que passa de 8 a 16 pajas
2012 : La Setmana es tanben en linha
Budgèt : 113 000 €
Tiratge : 1500 exemplaris
Abonats : mai de 700
4 salariats
D’informacions generalas
Dins La Setmana se tracta de tot. De l’actualitat internacionala, nacionala, locala, amb un agach occitan. « Fasem en prioritat d’informacions d’òrdre inter-regionalas. Mas tanben tot çò que pertòca a las lengas, de problematicas environomentalas. E fasem aquò dins una diversitat dialectala. Los articles son redigits dins 4 dels 7 dialèctes », nos dís son cap-redactor Clamenç Pech. Es un jornal occitanista a la basa, que respècta la pluralitat de las expressions, « Mas donam pas la paraula a l’extrèma-drecha. N’en parlam mas fasèm pas d’entrevistas », segon Clamenç Pech. Lo legeire mejan a entre 20 e 55 ans. E pas question –amai las dificultats- de sortir una edicion bilingüa.
Los qu’escrivon
Son pas que dos jornalistas : Clamenç Pech e Fanny Lartigot que ven de la ràdio e qu’es una –web-jornalista. Pel demai, Cécile Hautefeuille fa de pijas, Maurice Romieu de punts de lenga, Andriu de Gavaudan los editorials, Sèrgi Viaule o Joan-Claudi Forêt las criticas de libres… E n’i a d’autres. Lo jornal es dubèrt a totes los que vòlan escriure. Òm i tròba tanben de causas escambiadas dins l’encastre de la FIMOC (Federacion Interregionau de Mèdias Occitans) e que son passadas per exemple sus las ràdios occitanas. Lo creator del Jornalet Ferriol Macip i fa tanben d’articles a gratis.
Las dificultats
La Setmana es un jornal que tòca pas d’ajudas dirèctas de las collectivitats. I a pas gaire de publicitat tanpauc. E cal pagar los salaris dels 4 emplegats. Coneis de dificultats coma los autres mèdias, subretot de la prèmsa escricha, patís tanben dels contenguts que se multiplican sus internèt. La sola ressorga son donc los abonaments. Lo tiratge de 1200-1500 exemplaris se ven aital, amb un pauc de distribucion en quiòsques. Es per aquò que caldriá 3 a 400 abonats de mai per capitar dins la subrevida del jornal.
La còla. Fòto : La Setmana
L’avenir ?
En esperant, lo jornal contunha de caminar. Son a aprestar una edicion novèla per l’internèt per la debuta de 2016. I aurà mai de diversitat dins los contenguts, de vidèos, mai de multimèdia. Lo contengut serà mitat pagant, mitat a gratis.
A mai se i aguèt un pauc mens de monde a Montpelhièr per la crida, s’en deuriá ben trobar quauques uns per s’abonar. O alèra es pas la pena de demandar mai de causas per la lenga se l’òm daissa crebar las que son aquí.
Lo Benaset
