Non, on ne connaîtra toujours pas son identité, et encore moins celle de son équipe de journalistes. Mais le rédacteur en chef de Manaset, le nouveau site de désinformation satirique tout en occitan, a accepté de répondre à nos questions. Le jour de son lancement, le site a comptabilisé 198 pages vues, 300 le lendemain et près de 1650 pour la seule journée d’hier. A ce rythme, Manaset pourrait bien supplanter le gorafi.fr d’ici quelques jours.
Voici l’interview en occitan du rédacteur en chef de Manaset.
Cal a agut l’idèia de lançar aqueste siti de desinformacion e mai que mai perdequé ?
« A la debuta del projècte, i a tres personas que, a l’entorn d’un bon repais, se son interrogadas sus la premsa en occitan. Los mèdias de desinformacion occitana son pas fòrça nombroses. I a My Actualitat que m’espanta sus Good Morning Occitània, Dètz TV que nos fa seguir la Polícia occitana de proximitat, lo facebook de Fred Mistral… Mas mancava un vertadièr portal web, un jornal numeric de vertadièra falsa informacion en occitan que balhe una actualitat quotidiana. Los franceses an lo Gorafi, mas nosautres aviam pas res. « I a pas de rason », nos sèm dits. Es atal qu’es nascuda l’idèa de Manaset. La còla se metèt al trabalh, recrutèt e, una setmana mai tard, Manaset es arribada sus la tela
Cossi setz organizats?
« La còla es pel moment compausada del cap redactor, d’un informatician e de cinc jornalistas. Aquestes vivon dins mantuns parçans d’Occitania, çò que permet de cobrir l’actualitat a caud ont que se debanen los eveniments, que la desinformacion demanda de reactivitat. Los jornalistas investigacionan, escrivon e mandan los articles al cap-redactor. Aqueste destria los articles, decidís del moment ont seràn publicats e los met en linha« .
Qu’una es la tòca principala del siti?
« La tòca primièra es de far rire, solide, d’illuminar de conariá lo quotidian dels internautas. « Auei fau mas que contar de las conariàs en occitan! qu’es pas ma fauta, vene de descubrir Manaset », diguèt un de nòstres abonats twitter. Res nos podiá pas faire mai plaser.
Mas se, al passatge, podèm far soscar, es interessant tanben. En metent en lum per l’umor d’unas manias del mitan occitanista, qual sap se farem pas avançar la causa ? »
Cossi venon las idièas pels articles ?
« Sabi pas, totas solas benlèu ! Coma totes los jornalistas, gaitam a l’entorn de nosautres e, quand vesèm quicòm que s’amerita d’èstre repetit al monde, escrivèm dessús. »
Qu’una es la frequéncia de publicacion prevista?
« L’idea es de metre a jorn lo site d’un biais quotidian. Mas, en foncion de l’emplec del temps dels jornalistas, que son totes de pigistas pagats a l’occitana, serà benlèu pas possible. Ensajarem de tombar pas en dejós de tres articles per setmana. Mas pel moment, dins la frenesiá del lançament, d’articles son ajustats mantun còp dins la jornada ».
Que son las tematicas pertocadas?
« Las que tòcan los occitans, primièr : la lenga, la cultura, l’ensenhament, la politica… Mas nos volèm tanben dobrir al monde, e contam de faits divèrses, avèm una rubrica « monde » e una rubrica « sciéncia » per exemple. Volèm parlar de tot, e per totes. »
Que son los primers ressons?
« Avèm sonque las chifras dels malhums socials. En mens d’una setmana, Manaset a quasi 250 amics sus facebook e un trentenat d’abonats twitter. »
Perdequé autant d’anonimat?
« Lo mestièr de jornalista de desinformacion es dangeirós. Sabètz, i a de monde qu’an vertadièrament pas d’umor. E un tipe incapable d’autoderision, confrontat a las trufandariás, es capable del pièger. Alara, per preservar la securitat de sos emplegats, Manaset a decidit de desvelar pas lors noms ».
Clément Alet
