Coma la setmana passada, aqui un ramelet de videos occitanas. Estant que i avia lo debat a l’amassada nacionala, lo fenestron sovent francimand e nacional e lo web se son interessats a las lengas de França e doncas a l’occitan.
Per un còp començarai pas pel melhor. Aital BFM s’en anèt en Provença per parlar d’una calandreta e reussir l’espleit de prononciar pas lo mot « occitan ». Ont l’òm apren tanben que la ratificacion de la carta europenca permetria a calandreta de passar d’un estatut privat a public…Coma disiá la memè : Pecaire !
Un pauc melhor, TF1 que faguèt la setmana passada una tièra de reportatges sus las lengas regionalas e aquesta setmana un subjèct dins la classa bilingüa de Moissac (82). 20 ans de bilinguisme e lo Christophe Larrocan plan d’aise. Res de novèl al nivèl de l’informacion mas un subjèct seriós e puslèu favorable.
França 2 ela anèt a Castanet, totjorn en Tarn e Garona e faguèt de l’occitan un afar de generacion plan viu. Aital lo Crestian-Pèire Bedel qu’es pas mai la pena de presentar. Dins son « canton » aqueste còp son pichon filh, lo « Manson » pas entimidat per la causa e plan evelhat. « Ai quatr’ans e m’apèli Amans ». Deja una estar lo drollet ! Passarai sus lo lançament de David Pujadas que nos dis que l’occitan « …es pas tant parlat coma lo breton o l’alsacian… » (sic). Me damne! La verificacion de l’informacion!
Pas al fenestron mas sus la tèla, aqui que l’occitan se met al flash-mob coma dit la setmana passada. Vos prepausi los imatges mercés als amics de Gard Michel Gravier e Marc Carteyrade cadraires de Tè Vé Òc, e Olivier Berthelot un independent.
E per completar, aquel article papièr sul siti d’informacions de France Télévisions. E aquel òme, lo darrèr condemnat a mòrt de França, qu’a escapat a la guilhotina mercés a Badinter e Mitterrand. En preson, n’a profitat per aprene…la lenga nòstra. Philippe Maurice es ara istorian, cercaire del CNRS, ensenhaire a l’Ecole des hautes études en sciences sociales. Dins un periòd ont las avançadas socialas son a tremelor e tombar coma l’avòrtament en Espanha, me disi que caldriá pas que la pena de mòrt tornessa.
Enfin per clavar aquela setmana de discutidas sus las lengas regionalas, un article de La Croix que fa un part bèla a la lenga nòstra, e aquela polida intervencion del deputat breton Paul Molac qu’aviá déjà plan trabalhat al moment de la lei de refondacion de l’escòla.
E per plan entamenar la dimenjada, aquel papieròt un pauc long mas saborós e que te fa un ben, tarrible! De legir sul siti breton 7seizh. E per vos far salivejar, aqui un trocet :
« Mais en attendant, on n’en peut plus des Guaino, des Mélenchon, des Le Pen et de toute la smala. Faut les piquer au Tranxène, les crispés de la langue françoise ! Les coller dans une sonde et les envoyer sur Mars ! Qu’ils aillent chanter Annie Cordy aux vénusiens si ça leur sied ».
Lo Benaset
