Brunò Peiràs s’amerita d’èsser conegut. Una mena de sage que fa tira camin dins l’escritura e tanben dins çò que tòca lo mitant agricòl. L’ingeniaire agricòl sap cultivar son òrt sicrèt dins una pluma alèrta e poetica. Ven de sortir un libre en doas partidas : una ambe de letras a un amic musulman, l’autra ambe de novèlas sus l’òme davant la mòrt (google death). Al seu biais, sens far l’especialista, sens cercar una tòca precisa, mas ambe de causas que pòrtan sens.
Brunò Peiràs
Fòto : France 3
Letras a un amic musulman
Brunò Peiràs dich Josèp est sortit de Quilhan dins Aude. La lenga, l’a entenduda e popada a l’ostal ambe sonses grands qu’avián aprés lo francés a l’escòla. Sonses parents qu’èran regents l’avián perduda… Una joventut a Carcassonna, lo rescontre amb un autre poèta (Claudi Marti), d’estudis a Tolosa e Montpelhièr per venir ingeniaire agricòl. Un crestian qu’escriu duèi de letras a un amic musulman. » La genèsi torna montar a 30 ans. Rescontrèri en Mauritania un gojat pus vièlh que ieu, Senegalés, un musulman. » Un afar d’amistat prigond e de rescontres regulars. « Aguèri l’nveja d’escriure quicòm amb el, escambiar amb el, a travèrs de l’escritura. Comencèri a escriure una letra mas me respondèt pas. » Cal dire que son amic es un òme plan ocupat a se mainar d’una ONG. Alèra, escriuguèt 11 letras d’un còp. Coma aviá legida la Bible en òc de Joan Larzac, li demandèt de far quicòm. Larzac respondèt. « Per el, fasiá pas brica una separacion entre l’islam e la religion crestiana. Explicava qu’el tanben aviá un amic musulman, amb una relacion d’amistat prigonda el tanben. »
Una mena de convergéncia entr’eles per dire que cal despassar cada religion e tornar als fondaments : l’amor universal. Lo libre es donc pas l’afar d’un especialista.
« Per ieu l’islam es la fraternitat, l’amistat, lo respècte, la patz, la generositat. Pas brica çò qu’òm ausís duèi. Los musulmans son victimas dels islamistas. »
E Brunò sap de que parla. Mai d’un còp anèt al Senegal, legiguèt lo Coran. Quand Aurelien de Chayre anèt aval dins l’encastre de sonses estudis (un autre libre publicat per l’IEO), Brunò l’aconselhèt. « Soi pas musulman, mai los ai costejats pendent longtemps. Per ièu, l’islam pòt èsser una força de vida. I a de ligams prigonds entre islam, amistat e crestianisme. » La primièira part de son libre es donc una òda a l’amistat.
Bruno Peyras par france3midipyrenees S. Tijani J. Levé M. Blasco C. Lacroix MP Fournier
Un poèta manjaire de mots
Dins la segonda part del libre, li se pòt trapar de novèlas ligadas mai que mai a la mòrt. mas mèfi : l’òme es prigond mas pas un piss-freg tristonàs. Li tipe s’amusa. Coma dins los Contes de l’Òme pichon, totjorn a l’IEO colleccion Vendémias. La lenga es richa, jucosa, plena d’èime e d’umor. Totjorn ligat al monde agricòl, son escritura es totjorn emplenada d’imor, jamai la sorga non tarís… Es pas la primièr còp que liga lo mond informatic, l’economia, la poesia. Son òbra revèrta l’òme : plasenta, alèrta, dubèrta, pintoresca, viva, que se noirís cada jorn a la la font dels mots.
Dins un monde mai negre cada jorn, que cèrca a desseparar, a negar las diferéncias, legir de Brunò Peiràs te fa un ben tarrible !
Lo Benaset @Benoit1Roux
