Aqui un mes que la societat Macarèl s’es niusada a Tolosa. E compta plan d’i demorar. Una botiga occitana al còr de Tolosa, al 13 carrièra del Taure, caliá gausar. Denis Cantornet e Evelina Houlès se son donats dos meses per perseguir o pas l’aventura. L’afar sembla plan endralhat.
Ai pausat 3 questions al Denis Cantournet, fondador de Macarèl
1/ Alèra, lo bilanç del mes de novembre ?
Es bon. Parelh a çò qu’aviam previst. Voliam un montant d’operacions de 10 000 euros per novembre. Sèm arribats a 10 100. Bravament de monde son passats tanben per parlar, escambiar, beure un còp…Macarèl es la convivéncia. Fasèm d’explicas, de pedagogia, de socializacion. Vendèm de tot : de pòrtaplats, pòrtaclaus, camisòts e bonets. Pas tròp de casquetas ni de mapas. Es pas gés la mèma clientèla qu’a Montpelhièr. Aici avèm la borgesia occitana de Tolosa qu’es mai francimanda a Montpelhièr. Vendem mai de pòlos, de carvatas, de camisas…
De causas curiosas ?
Los toristas ! Sèm una de las primièiras botigas de la carrièra. Cada jorn dintran de Rus, d’Americans del miègjorn, d’Africans, de monde de Felipina que nos an crompats de batifuòcs d’una marca celèbra. Sovent, an vista la crotz lengadociana. Mas sabon pas de que vòl dire…
Autra causa : lo monde parlan plan mai la lenga qu’a Montpelhièr. Es pas de creire ! E bravament de joves…sustot en gascon !
3/ E l’avenir ?
Nos cal far lo doble de la chifra d’afar per decembre. Serem dubèrts cada jorns. De d’aprèp, se volèm demorar, nos va caler crompar lo pas de pòrta. Lo proprietari nos demanda 150 000 euros. Normalament un pas de pòrta s’amortis sus 7 ans. Aquò nos fariá gaireben 1800 euros en mai del loguièr cada més…Es car ! Aviam pas previst de metre tant d’argent. Anèm lançar una crida al capital occitan per pagar lo pas de pòrta. Nos cal trobar 30-40 000 euros per aquò far.
Mas avèm fòrça enveja de nos establir sus Tolosa. Seriá una consacracion per nautres, una reconeissenca. Avèm ja previst de causas per rapòrt a Tolosa : de camisòts especials Tolosa, de violetas… Mas pas de tor Eiffel ni mai de bandièras francesas. Coma disi sovent : « nos cal sortir fièrs, dignes e pròpres ! »
12 ans aprèp sa creacion a Montpelhièr, metriái ben una pèça que macarèl capitarà a Tolosa. Cò que sembla solide, es que n’a fòrça enveja.
Benoît Roux
