Lo trio femenin tolosan ven de sortir un disc complet. 10 cançons e mantuns convidats permetan una resulta originala e rica.
Fòto France 3
Per començar, un mot de l’estug. Lo titol « I ès? » se trapa jos una fòto qu’interpela. Una estatua grisa sus un giratòri en plena ciutat. Espicham precisament l’estatua… confirmacion de las cantairas, aquò’s un dardalhon (clitòris) talha XXL. « I a tant d’esculpturas laidas suls viradors, fasèm la nòstra proposicion, explica Carolina Dufau. Es una representacion dau sol organ dau còs uman dedicat sonqu’au plasèr. »
Aquela revindicacion feminista se pòt tanben ausir dins las cançons de Cocanha. Mantuns còps las paraulas tradicionalas, que plaçan l’òme au centre, foguèran inversadas. Atau, la borèia « M’an dit Martin ». A l’origina ditz, « jo aimi tot, lo vin amai las dròllas ». Dins las votzes de Carolina, Lilà e Lolita aquò balha: « Jo aimi tot lo vin amai los dròlles ». Cau dire qu’an jamai crentat d’adobar a lor mèna de tèxtes e de musicas, que son a còps coneguts de totes, coma « Lo babau » transformat en mazurka.
Per aquel primièr album contunhèran dins la metèissa dralha. Puòique lo format es long, « [avián] envèja de faire d’experimentacions » conta Lilà Fraysse. Alara convidèran sul seisèn tròç (« Se sabiatz / Que son aüros ») lors amics percussionistas Julen Achiary e Fawzi Berger, dos Bascs amb los quins avián creat un espectacle « Cocanhako ». Au finau, Lolità Delmonteil-Ayral descriu « una cançon que prend mai d’ample amb las votzes masculinas, e aquò’s parièr quand cantam « Sus la punta de l’espada » amb un còr ». Pus estonant encara, l’enregistrament de « M’an dit Martin » que s’es fach amb doas dansairas e un micrò per captar los bruches daus passes.
Fòto France 3
Per Carolina: « Las dansairas cambian nòstre biáis de cantar, puòiqu’i a un vam diferent. Aviam fach una primièra sesilha de registrament, soletas. Era tot net, lusent, mes se sèm dit que mancava de sang, de carn, de trucar la borrèia. Voliam i ajustar la dimension de susor, dau parquet… dau bal que. »
Dos ans aprèp un EP de 5 cançons, aquel long format balhèt l’escasença a las filhas de Cocanha de daissar una traça de son evolucion e de las diferentas dralhas seguidas. Coma o resumís Carolina Dufau, « es [lor] istòria dos ans aprèp, amb tota l’experiença que caduna prenguèt. »
Fòto France 3
Reportatge : M. Blénet J. Levé M. Blasco P. Dick MP Fournier
